In onze eerste nieuwsbrief kon u kennismaken met youngster Liam McCluskey die deel uitmaakt van Greenyard Maaseik. Maar ook in het damesvolleybal bracht Limburg al heel wat toppers voort. Eén van de laatsten in dat rijtje is de 19-jarige Laura Meynckens, die momenteel mee het mooie weer maakt bij Jaraco LVL Genk.
Waar is het voor jou allemaal begonnen?
Mijn ouders hadden helemaal niets met volleybal, dus moest de aanzet wel van buitenaf komen. In 2009 kreeg ik de vraag van Sandra Bervoets of ik geen zin had om het een keertje te proberen. Via de Lummense volleybalschool zette ik dan ook mijn eerste stapjes in deze mooie sport. Onder begeleiding van Sandra, die niet alleen haar kennis maar ook haar gedrevenheid met veel enthousiasme op de speelstertjes weet over te brengen, begon de volleybalmicrobe zich steeds meer in mij vast te bijten.
Enkele jaren later verhuisde je naar Datovoc Tongeren.
Klopt, in het seizoen 2016-2017 maakte ik die overstap om er bij de U17 en de ploeg in 4de provinciale te spelen en een jaar later al de stap naar de ploeg in eerste provinciale te maken. Met de jeugd beleefden wij gouden tijden met deelnames aan de Jeugd Champions League, winst in de bekerfinales, en vooral ook in het seizoen 2017-2018 de nationale titel met de U15. Het allerleukste daaraan was dat dat gebeurde met mijn 2 zussen in dezelfde ploeg, misschien wel een unicum in heel België, zo 3 zussen samen op het terrein.
Ook de uitstekende omkadering bij Datovoc hielp uiteraard in je groeiproces.
Inderdaad, iedereen kent wel de passie voor het spelletje die Irina Jeleznova uitstraalt. Met veel geduld probeert zij iedereen altijd naar zijn of haar hoogste niveau te tillen. Vanaf mijn tweede seizoen in Tongeren bij de ploeg in eerste provinciale onder leiding van Niels Notelaers mocht ik van haar ook regelmatig meetrainen met de Liga A ploeg, meer had ik niet nodig om nog harder te gaan werken. Na de promotie naar tweede divisie slaagden we erin om onmiddellijk ook door te stoten naar eerste divisie, het huidige nationaal 2.
Je hebt er ook bewust niet voor gekozen om naar de Topsportschool in Leuven of Vilvoorde te gaan?
Neen, ik ben nogal een familiemens en vooral het op internaat gaan hield mij tegen. Ik presteer het best in de eigen vertrouwde omgeving, met familie en vrienden om mij heen. En als je een goede omkadering hebt kan je je talenten overal ontplooien, een voorwaarde die bij Tongeren zeker aanwezig was.
En dan kwam Covid
Het seizoen 20-21 was amper gestart toen alles op slot moest. Oorspronkelijk mocht ik, om geen extra risico’s te nemen op besmettingen, ook niet met de Liga A ploeg meetrainen. Toen bleek dat de competitie helemaal niet meer zou worden opgestart mocht ik dan gelukkig weer wél voluit gaan meetrainen, hetgeen de laatste stap was naar mijn volledige overgang naar LVL. Maar ook begin dit jaar begon met een kleine domper. In volle voorbereiding voor het nieuwe seizoen liep ik een pinkblessure op, maar gelukkig bleek alles mee te vallen en heb ik enkel de eerste twee wedstrijden van dit seizoen moeten missen.
Je speelt nu opposite, is dat je lievelingspositie?
Dat ik opposite speel komt door een toeval: Lore Gillis besliste een sabatjaar in te lassen, waardoor die positie plots vakant werd, maar eigenlijk heb ik altijd meer receptie-hoek gespeeld. Anderzijds was het voor mij als youngster misschien net een geschenk dat ik op de opposite kan spelen, zo kan ik mij tijdens de wedstrijden vooral op aanval en blokkering focussen, hoewel ik zeker op training voluit op receptie blijf mee trainen en soms ook in moeilijke momenten in wedstrijden een handje toesteek in receptie. Die positie blijft zeker ook een optie voor de toekomst.
Je combineert topsport met studies, lukt dat een beetje?
Het is natuurlijk niet altijd makkelijk om 5 trainingen per week plus wedstrijden in het weekend te combineren met studies. Ik begon het jaar met studies chemie aan de U-Hasselt, maar na enkele maanden voelde ik dat er te weinig me-time overbleef in combinatie met het volleybal. Ik ben dan overgeschakeld naar studies chemie aan de UCLL hogeschool, dat ritme ligt me beter en geeft me de kans om ook nog leuke dingen buiten school en volleybal te doen. Bovendien kan ik via een schakelprogramma na het behalen van mijn diploma aan de hogeschool toch ook nog mijn master behalen.
Wat zijn jouw ambities voor de toekomst?
Uiteraard willen wij op korte termijn met LVL beter doen dan de tweede plaats van vorig seizoen. Daarvoor moeten wij uiteraard voldoende constanten in onze prestaties kunnen leggen en hopelijk spelen wij dan een spetterende play-off finale met voor het eerst sinds lang nog een Limburgse kampioen. De volgende jaren hopen wij dan een vaste waarde aan de top te worden en elk jaar mee te doen voor de prijzen. Voor mijzelf wil ik in eerste instantie stappen blijven zetten en mijn niveau verder opkrikken om de ploeg nog meer bij te brengen in dat ontwikkelingsproces.
Denk je ook aan carrière in het buitenland?
Vroeger zou ik altijd neen gezegd hebben. Zoals al eerder aangehaald ben ik een echte familiemens en redelijk honkvast. En hoewel ik in eerste instantie hoop zo lang mogelijk een mooie carrière uit te bouwen bij LVL, waar ik mij helemaal thuis voel, zou ik een interessante buitenlandse uitdaging over een paar jaar wel in overweging nemen. Het plaatje moet dan wel helemaal kloppen, niet enkel op sportief vlak, maar zeker ook naar familiale sfeer en gezelligheid.
En wat met de Yellow Tigers?
Ik heb als jeugdspeler het geluk gehad meerdere keren deel uit te maken van de nationale jeugdselecties. Dat waren altijd leuke ervaringen om te kunnen trainen en spelen met de besten van je leeftijdsgenoten en deel te nemen aan internationale tornooien. Natuurlijk smaakt dat naar meer en als ik hard blijf werken en progressie blijf maken zal die kans er misschien wel komen en dan wil ik die ook met beide handen grijpen.
Bedankt Laura voor dit aangename gesprek en veel succes in de komende weken en jaren!
